nie bój się mała
każdy twój oddech
wypełnia pustkę mojej samotności
ostatni będzie na moim policzku
będziesz już zawsze chmurą oddechów
pozostaniesz kobietą Rubensa
o smutnym wzroku
na zachmurzonym niebie
i nie myśl że nie będę tęsknić
odprowadzę cię na pociąg
do moich wspomnień
nie bój się mała
to krótsza podróż niż myślisz
nie powiem że już nie kocham
nie lubię banałów
wszystko opowie moja koszula w kratę
a ty zrozumiesz
- jesteś jedną z tych mądrych kobiet
ty idiotko
